De de Vervangingsdelen van GE MAC1200ST ECG renoveerden Hoger Dekkingsomhulsel

Machine van GE MAC1200ST ECG renoveerde Hoger Dekkingsomhulsel met Goede Voorwaarde

Het het werk principe van het elektrocardiogram: telkens als de hartslagdepolarisatie van de myocardiale cellen een kleine elektroverandering op de huidoppervlakte zal veroorzaken, wordt deze pasmunt gevangen door het apparaat van de elektrocardiogramopname en overdreven om het elektrocardiogram te beschrijven. Wanneer cardiomyocytes in een rustende staat zijn, is er een potentieel die verschil door het verschil in de concentratie van positieve en negatieve ionen aan beide kanten van het myocardiale celmembraan wordt gevormd. De depolarisatie is het proces waarin het potentiële verschil van cardiomyocytes snel in nul verandert en de myocardiale cellen om ertoe brengt aan te gaan. In een hartcyclus van een gezond die hart, worden geproduceerd verspreiden de depolarisatiegolven zich door de sinoatrial knoopcellen in het hart op een ordelijke manier, eerst aan het volledige atrium, en dan aan het ventrikel door de „interne geleidingsweg“. Als twee elektroden op om het even welke twee kanten van het hart worden geplaatst, dan kunnen de minieme voltageveranderingen tussen de twee elektroden tijdens dit proces worden geregistreerd en kunnen op het document of de monitor van ECG worden getoond. Het elektrocardiogram kan op het ritme van de volledige hartafstraffing, evenals op het zwakke deel van de hartspier wijzen.

Gewoonlijk kunnen meer dan 2 elektroden op de lidmaten worden geplaatst, en zij kunnen als paar voor meting (zoals de linkerwapenelektrode (La) worden gebruikt, de juiste wapenelektrode (Ra), en de linkerbeenelektrode (LL) kan als volgt worden gecombineerd: LA+RA, LA+LL, RA+LL). Het outputsignaal van elk elektrodenpaar wordt genoemd een reeks lood. Simpel gezegd, moet het lood de veranderingen in de hartstroom vanuit verschillende invalshoeken bekijken. De soorten ECG kunnen door lood, zoals 3 lood ECG worden onderscheiden, 5 leidt lood ECG en 12 ECG, enz. Het 12 loodelektrocardiogram is het gemeenschappelijkste type in klinische praktijk. Het kan de potentiële veranderingen van 12 reeksen lood op de lichaamsoppervlakte registreren tegelijkertijd, en de 12 reeksen loodsignalen op het elektrocardiogram afschilderen. Het wordt vaak gebruikt voor éénmalige elektrocardiogramdiagnose. 3 lood en 5 loodelektrocardiogrammen worden meestal gebruikt in situaties waar de elektroactiviteit van het hart onoPhilipilipoudelijk door een monitor, zoals tijdens chirurgie of tijdens controle tijdens ziekenwagenoverdracht van patiënten moet worden gecontroleerd. Afhankelijk van het instrument, kunnen de resultaten van deze ononderbroken controle soms niet volledig worden geregistreerd.

Het elektrocardiogram is de beste manier om abnormale hartritmen te meten en te diagnostiseren. Het wordt gebruikt om abnormale hartritmen te diagnostiseren wanneer het elektrodiegeleidingsweefsel van het hart wordt beschadigd, evenals verandert in hartritme door elektrolytonevenwichtigheid wordt veroorzaakt. In de diagnose van myocardiaal infarct (MI), kan het het gebied van myocardiaal infarct (maar niet kunnen alle veranderingen in de elektroactiviteit van het hart worden geregistreerd) specifiek onderscheiden. Het elektrocardiogram kan niet de het pompen capaciteit van het hart volledig evalueren, dat gewoonlijk door echocardiografie of nucleaire geneeskunde wordt gedaan. In sommige gevallen, kunnen de patiënten met normale ECG-beelden hartstilstand (een voorwaarde genoemd elektromechanische scheiding) hebben.